Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΟΧΥΡΟΥ ΙΣΤΙΜΠΕΗ (6-7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941)



Οι αναμνήσεις του αξιωματικού του Ελληνικού Στρατού Γεωργίου Αποστολοπούλου (1910-1995) από την ηρωική μάχη του οχυρού Ιστίμπεη της Γραμμής Μεταξά (6-7 Απριλίου 1941), όπως εσώθησαν από τον υιό του, Ανδρέα.


 

    [...] Το οχυρόν ΙΣΤΙ-ΜΠΕΗ ήτο ένα από τα οχυρά της γραμής ΜΕΤΑΞΑ επί του ΜΠΕΛΛΕΣ άνωθεν της κωμοπόλεως του ΝΕΟΥ ΠΕΤΡΙΤΣΙΟΥ και συνεδέετο με αυτήν δι’ αμαξιτού δρόμου. Ωραία κτήρια μέσα στα έλατα εξασφαλίζουν άνετο στρατωνισμό στους Αξιωματικούς και οπλίτας δια τον καιρό της ειρήνης. Θάλαμοι οπλιτών, υπνωτήρια και λέσχη Αξιωματικών, κέντρων ψυχαγωγίας, αναρρωτήριον, λουτρά, κλίβανος, μαγειρεία, στάβλοι δια τα ζώα, αποθήκαι παντοειδούς υλικού. Περιφραγμένο με πολλές σειρές συρματοπλέγματος, ναρκοπέδιον, καμουφλάρισμα τέλειο, που αποκρύπτει επιμελώς όλα τα έργα. βρίσκεται σε βάθος 15-20 ματ, υπό την επιφάνεια της γης. Υπάρχει μία κεντρική στοά. Οι τοίχοι τσιμεντένιοι, λευκοί, φωτιζόμενοι με λάμπες για να φωτίζουν το δρόμο και διάφορες επιγραφές που μας οδηγούν, στα καταφύγια στις δευτερεύουσες στοές και στα πολυβολεία. Είναι ένας αληθινός λαβύρινθος και στις αρχές χρειάζεται κανείς οδηγό να οδηγηθή εκεί που θέλει.
  [...] Περί το λυκαυγές της Κυριακής της 6ης Απριλίου ώρα πέντε περίπου ακούγεται παντού μέσα στο οχυρό το σύνθημα του συναγερμού «Στα όπλα, Στα όπλα».Οι Γερμανοί επιτίθενται. Ανέρχομαι με την ομάδα Διοικήσεως στο παρατηριόν μου. Ο τηλεφωνητής μεταφέρει τον πίνακα εκεί. Ακούω πανδαιμόνιον όπλων βαλλόντων πολυβόλων, πυροβόλων και αεροπλάνα να σειρινίζουν και να ρίπτουν επί του οχυρού βόμβας τεραστίας ημίσεως τόνου και ίσως μεγαλυτέρας. Διατάσσω συναγερμόν, αλλά ουδέν πυροβόλον η όλμος θα βάλει άνευ διαταγής. Οι Γερμανοί έκαμων προπαρασκευήν πυροβολικού και αεροπορίας. 
[...]  Κατά την διάρκεια της πρώτης μισής ώρας 15 τραυματίαι οι καλύτεροι του λόχου και 4 νεκροί του παρακειμένου πολυβολείου προς το παρατηρητήριον μου. Είχε εισέλθει δια της θυρίδος βλήμα πολυβόλου ευθυτενούς τροχειάς, διερράγει εντός αυτού και επολτοποίησε σχεδόν πάντας. Μετέβην εκεί. Όλος ο χώρος του πολυβολείου ήτο γεμάτος σάρκες, αίματα κρανεία. Φοβερόν το θέαμα. Το αίμα των αθανάτων αυτών ηρώων έρευσε από την κλίμακα πολλών σκαλιών εις το καταφύγιον. Αυτό ήτο λουτρόν αίματος. Έπρεπε να έχη μεγάλην ψυχικήν αντοχήν δια να αντέξη κανείς εις το μακάβριον εκείνο θέαμα. 
[...]  Οι 350 του ΙΣΤΙΜΠΕΙ ολομόναχοι, χωρίς αεροπορίαν, χωρίς πυροβολικόν , χωρίς πεζικόν έγραφαν εκεί υψηλά εις την απρόσιτον κορυφήν του ΜΠΕΛΛΕΣ νέας Θερμοπύλας με το σύνθημα «Σήμερα δεν θα περάσετε» αμιλλώμενοι τούς ένδοξους συναδέλφους Αλβανομάχους με τον πόθον να αναδειχθώσιν υπέρτεροι εκείνων έναντι υπερτέρου και γενναιοτέρου στρατού ως ήτο ο Γερμανικός Στρατός. Ύστερα από 30 λεπτά εσηκώθη το νέφος καπνού δεν εφαίνετο τίποτε άλλο στο εξωτερικό συρματόπλεγμα από τα πτώματα των πολυάριθμων νεκρών. Ήτο φανερόν ότι η πρώτη επίθεσις των αηττήτων μέχρι τότε Γερμανών είχε αποτύχει με τεράστίας απωλείας εις νεκρούς και τραυματίες. Υπήρχον και τινές ημέτεροι τραυματίαι. Η χαρά του λόχου ήταν απερίγραπτη και ζητωκραυγές ηκούοντο σε όλο το οχυρό. Ανέφερα το γεγονός στο Διοικητή του οχυρού όστις με παλλομένη από συγκίνηση φωνή συνεχάρει το Λόχον και με πληροφόρησε πως ο γενναίος Έφεδρος Ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού ΠΑΠΑΡΡΙΖΟΣ ΔΗΜ. με το μοναδικό μας αντιεροπορικόν πυροβόλο των 37χιλ. κατέρριψε επί του οχυρού ένα αεροσκάφος καθέτου εφορμήσεως Στούκας και ένα από τα ορειβατικά μας πυροβόλα κατεστράφη, αλλά η κατάσταση εξελίσετο ευνοϊκά μέχρις ώρας.
[...]  Τα εχθρικά  Στούκας επέρχονται αφόβως κατ’ αλλεπάλληλα κύματα και κατά εκατοντάδες. Η δική μας αεροπορία απουσιάζει παντελώς. Ανενόχλητοι τώρα κατεβαίνουν κατά δεκάδες οι αλεξιπτωτισταί-Δυναμιτισταί και αρχίζουν το φοβερό τους έργο. Άλλοι κρατούν πολυβόλα, άλλοι χειροβομβίδες ειδικές, άλλοι δυναμίτας και άλλοι αγνώστους πολεμικάς μηχανάς. Τα παρατηρητήρια και δύο σκοποί που ήσαν εκτός οχυρού σε κατάλληλον θέσιν αναφέρουν  ότι 200 περίπου αλεξοπτωτισταί είχον κατέλθη και ευρίσκοντο επί του οχυρού.  
[...] Έχει ήδη νυκτώσει. Αρχίζει ο σκληρότερος αγών. Οι Γερμανοί αφού εξουδετέρωσαν το έργο του προβολέως με κιβώτια δυναμίτιδος, επλάτυναν το άνοιγμα του φαντώματος και άρχισαν να κατεβαίνουν στις στοές του οχυρού. Αποσύρονται τα πολυβόλα στους διαδρόμους και σβήνουν τα φώτα. Οι πολυβοληταί οχυρώνονται πίσω από γαιόσακους στις γωνίες των κεντρικών διαδρόμων. Οι Γερμανοί αχού εισέλθει στον διάδρομο και οχυρώθηκαν και αυτοί πίσω απο πέτρες που μετέφερον απ’ έξω εις απόστασιν ολίγων μέτρων από τους πολυβολητάς. Οι Γερμανοί αποπειρώνται εφόρμησιν. Οι σκοπευταί βάλουν με όλην την δυνατήν ταχυβολίαν και άνω των 100 φονεύονται σ΄ ένα λεπτό, σε μιά λίμνη αίματος. Ακούοντο οι βόγγοι των τραυματιών. Ο πόλεμος προκαλεί φρίκην. Αλλ’ αυτό που γίνεται στον πόλεμο των στοών είναι απερίγραπτον. Οι στοές είχαν γεμίσει ανθρώπινα πτώματα, που κολυμπούσαν στο αίμα. Τα πολυβόλα έβαλον μέσα στις στοές ακαταπαύστως και συχνά ακούοντο φοβερές εκρήξεις δυναμίτιδος των Γερμανών. Ο εχθρός βλέποντας ότι απέτυχε στην προσπάθειά του να εισδύση στο οχυρό αλλάσσει σχέδιον. Με ειδικά τρυπάνια προσπαθεί να καταστρέψη το οχυρό, αλλά δεν το κατορθώνει. Σε λίγο το ΚΕΧ-ΚΑΓΙΑ μας καλεί επειγόντως. Αφού έκαψαν την πόρτα με φλογοβόλα διοχέτευσαν εντός αυτού αέρια. Η πληροφορία του γειτονικού οχυρού ήτο τρομερή. Ποτέ δεν περιμέναμε ότι ο εχθρός θα παραβίαζε διεθνείς συνθήκας περί απαγορεύσεως χρησιμοποιήσεως πολεμικών χημικών ουσιών. Είναι μεσάνυκτα. Κανείς δεν κοιμάται. Τα πολυβόλα μας έχουν τοποθετηθεί σε νέες ασφαλέστερες θέσεις εντός των στοών. Οι αξιωματικοί γυρίζουν συνεχώς από θέσεως εις θέσιν ενθαρρύνοντες δια της παρουσίας των τους μαχητάς. Συχνά επισκεπτώμεθα και τους τραυματίας μας. Κανείς δεν μπορεί να μείνη ασυγκίνητος στο περιβάλλον του Αναρρωτηρίου. Ο Ιατρός κ.Κανδυλάρος χειρουργεί συνεχώς χωρίς ανάπαυλα. Πολλλοί ζητούν να μου εμπιστευθούν τα μυστικά τους επειδή προαισθάνονται ότι σε λίγο θα ευρίσκονται εκεί όπου αναπαύονται οι ήρωες.
[...] Ο αγών εν το μεταξύ συνεχίζεται. Ο εχθρός ρίπτει συνεχώς αέρια και οι προσωπίδες μετά δυσκολίας μας προστατεύουν. Σύνδεσμος δεν υπάρχει με κανένα τμήμα. Η μεραρχία αφού αναγκάστηκε να μας εγκαταλείψη συνεπτύχθη. Δια μίαν ακόμα φοράν ο Διοικητής μας καλεί και μας ανακοινώνη ότι η κατάστασις είναι τοιαύτη, που τον αναγκάζει παρ΄ όλην την λύπην που δοκιμάζει να προτείνη συνθηκολόγησιν. Μας ερωτά δια τελευταίαν φοράν αν έχομεν αντίρρησιν. Ένας αξιωματικός κάμνει αμέσως αναγνώρισιν των θέσεων του εχθρού και συντόμως αναφέρει. Το οχυρόν εκυκλώθη πανταχόθεν και επάνω σ’ αυτό ευρίσκονται ισχυρότατες δυνάμεις. Ο ασύρματος σε λίγο εκπέμπει: «Οχυρόν Ιστίμπεϊ εις εξαιρετικώς κρίσιμον κατάστασιν. Άμυνα οχυρού κατόπιν αγώνος εντός στοών και καταστροφή 9/10 του οπλισμού αδύνατος». 
  Από την δύναμη του οχυρού το 1/3 περίπου (25) νεκροί και (80) τραυματίαι ευρίσκοντο εκτός μάχης. Από τα (40) πολυβόλα απέμειναν (4), όλμοι (2).Αυτή ήτο η κατάστασις του οχυρού όταν απεφασίσθη η συνθηκολόγησίς του. Καταστρέφουμε κάθε όπλο που είχε απομείνει και σε λίγο την 17ην ώραν της 7ης Απριλίου 1941, λευκή σημαία υψώνεται στην κορυφή του Ιστίμπεϊ δια να δώση το θλιβερό σήμα της συνθηκολογήσεως.
  Οι Γερμανοί πολεμισταί, εκτιμώντες την ηρωική άμυνα του οχυρού αποδέχονται τους όρους, μας συνχαίρουν δια την άμυνα, την οποίαν ομολογούν ότι ποτέ δεν εφαντάζοντο και εις ένδειξη τιμής παρατάσσουν ένα μικρόν τμήμα προ της εισόδου και παρουσιάζουν όπλα κατά την έξοδό μας.
  Μόλις βγήκαμε από το οχυρό συγκεκινημένοι όλοι με δάκρυα, ενταφιάσαμε τους τετιμημένους νεκρούς μας και ετοποθετήσαμεν επί φορείων τους μη δυνάμενους να βαδίσουν τραυματίας.
  Αι απώλειαι των Γερμανών σε νεκρούς και τραυματίας υπερέβησαν τους 400 κατά την ομολογίαν των ιδίων προς τον γνωρίζοντα καλώς την Γερμανικήν έφ. Ανθυπίατρον κ. Κονδυλώροον.
  Αξιωματικοί και Στρατιώται λυπημένοι αλλά υπερήφανοι διότι επράξαμεν το καθήκον μας οδηγήθημεν αιχμάλωτοι εις Βουλγαρίαν.  [...]