Ανάγκη αυτοκριτικής με αφορμή τις προκλήσεις
των γερμανικών μέσων ενημέρωσης.
Έφτασε λοιπόν και η στιγμή που οι Νεοέλληνες αμφισβητούν την Ευρώπη. Μετά τις πιέσεις και τα «μέτρα» (εδώ αμφισβητείται η ορθότητα του αρχαίου «μέτρον άριστον») που επιβάλλονται, μετά τον σφάκελο (δεν είναι τυπογραφικό λάθος) του γερμανικού περιοδικού και τις προσβλητικές εκπομπές του RTL, ήρθε ξανά η στιγμή να σηκώσουμε ανάστημα στους Γερμανούς. Και δώστου να ξεσπαθώνουν από τηλεοράσεις, εφημερίδες και περιοδικά, καθώς θίχτηκε ο εγωισμός μας που μας είπαν «απατεώνες». Δεν θ’ ασχοληθώ με αυτό το χυδαίο αλισβερίσι προσβλητικών βίντεο και δημοσιευμάτων, το έχουμε χορτάσει και εμπεδώσει. Ούτε όμως περιμένω τον Γερμανό για να ανακαλύψω την απατεωνιά στη χώρα που έκανε παντιέρα τη λέξη «λαμόγιο». Αν και όταν στο λέει κάποιος ξένος, ας το ξέρεις κι από μόνος σου, είναι λίγο ενοχλητικό...
Χρειάζεται ο Γερμανός για να θυμηθώ το παιχνίδι του χρηματιστηρίου; Δεν υπήρξαν Έλληνες απατεώνες, προεξαρχόντων των πολιτικών, που έσυραν σχετικούς και άσχετους στον χρηματιστηριακό πυρετό; Όταν και ο τελευταίος πατριώτης τζογάριζε τα λεφτά του μαθαίνοντας απ’ έξω την ορολογία της διαδικασίας και ξυπνούσε με limit up και κοιμόταν με limit down; Φούσκωσαν τα μυαλά των φουκαράδων που τους εμπιστεύτηκαν και επειδή δεν ήξεραν πού έμπλεκαν, καθώς τα χωράφια ήταν ξένα, εν μία νυκτί έμειναν ταπί και ψύχραιμοι, ενώ οι αετονύχηδες πλούτισαν επίσης εν μία νυκτί. Τα λεφτά άλλαξαν χέρια. Απατεώνες...
Χρειάζομαι τον Γερμανό για να καταλάβω ότι στα περισσότερα δημόσια έργα η ποιότητα κατασκευής τους δεν συμβιβάζεται με τα ποσά που ξοδεύτηκαν; Όχι, φυσικά. Μου το έχει πει ο Μαυρογιαλούρος, πριν πολλά πολλά ασπρόμαυρα χρόνια: «Έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν...». Πώς γίνεται, σε ολοκαίνουργιο δρόμο να βουλιάζει η άσφαλτος και να γίνεται κυματιστή με την πρώτη δυνατή βροχή ή με το πέρασμα βαρέων οχημάτων; Τι έγινε στα Τέμπη; Τα ξεχάσαμε με τα νέα, ολόφρεσκα προϊόντα της τηλεοπτικής επικαιρότητας. Η Ελλάδα είναι κομμένη στα δύο τόσον καιρό και ουδείς ασχολείται. Απατεώνες...
Χρειάζομαι τον Γερμανό να μου πει ότι το μεγάλο «εθνικό στοίχημα» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 δεν απέδωσε τίποτα στη χώρα μου, εκτός από μια ελαφριά αύξηση του τουρισμού την επόμενη χρονιά; Ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα για τις υποδομές των Αγώνων, που έμειναν όμως μόνο υποδομές. Τόσα και τόσα αθλητικά κέντρα στέκουν και σαπίζουν απ’ την αχρησία, καθώς με τα περίεργα αθλήματα που υπηρετούν δεν ασχολείται κανένας. Τόσα και τόσα χρήματα για να φανεί μια μαγική εικόνα της τερατούπολης της Αθήνας στα μάτια των ξένων και ελάχιστα πράγματα για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων της. Και πάνω απ’ όλα: τεράστιο το χρέος της χώρας, τόσο που σίγουρα η σημερινή κρίση έχει κάποια ρίζα και σε εκείνη την διοργάνωση. Οικονομίες και οικονομίες κλονίστηκαν διαχρονικά απ’ τις Ολυμπιάδες, η ελληνική θα γλίτωνε; Κι όμως, η προπαγάνδα του «εθνικού στοιχήματος» στοίχειωνε τα μέσα ενημέρωσης που προσπαθούσαν να μας πείσουν για τα οφέλη. Και όσοι μιλούσαν για δύσκολη επόμενη μέρα θεωρούνταν γραφικοί ή ανθέλληνες που «υπέσκαπταν τον εθνικό μας στόχο». Και σήμερα οι περισσότεροι λέμε μακάρι να μη γίνονταν αυτή η Ολυμπιάδα, καθώς το μόνο που μας έμεινε είναι η μαγκιά των «επιτυχημένων Αγώνων», τα ρεζιλίκια του ντοπαρίσματος και τα ερειπωμένα στάδια. Και φυσικά τα χρέη. Απατεώνες...
Χρειάζομαι τον Γερμανό να μου δείξει ότι σε όποια δημόσια υπηρεσία κι αν αποταθείς, θα σε φάει η αγένεια και το νταβατζηλίκι του δημόσιου υπάλληλου, ή, στην αντίθετη περίπτωση, η γραφειοκρατία; Κι αν βιάζεσαι να τελειώσει η δουλειά σου, σίγουρα υπάρχει κάποιος υπάλληλος που τα παίρνει. Στη χώρα που θέσπισε το... «γρηγορόσημο» (!!!), που από παιδιά μαθαίνουμε την έννοια «φακελλάκι», που ο άνθρωπός σου μπορεί να γλυτώσει σε ένα νοσοκομείο αν έχεις φράγκα ή μέσο, χρειάζομαι τον Γερμανό να με ξευτιλίσει; Δεν ξευτιλίζομαι μόνος μου; Απατεώνες...
Χρειάζομαι τον Γερμανό να μου πει ότι από την μεταπολίτευση και μετά δεν έχει μπει φυλακή ούτε ένας πολιτικός και ούτε ένας παραιτήθηκε από ευθιξία για όσα συνέβησαν στον τομέα της αρμοδιότητάς του; Αγγελούδια όλοι τους. Ούτε ένας ένοχος. Οι νόμοι κόβονται και ράβονται στα μέτρα τους και κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει. Ο ένας καλύπτει τον άλλον και τα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία έφτασαν να μην ξεχωρίζει το ένα από το άλλο. Χρηματιστήριο, Ζίμενς, Ίμια, υποκλοπές, ασφαλιστικά ταμεία, πόθεν έσχες, ρουσφέτια, παράνομες ελληνοποιήσεις, τί να πρωτοθυμηθείς; Και στη σημερινή κρίση, αντί να είναι μπροστάρηδες, κρύβονται πάλι πίσω απ’ το λαό που καλείται να πληρώσει τα (δικά τους) σπασμένα. Απατεώνες...
Και φτάνω σ’ αυτόν τον θαυμάσιο λαό. Χρειάζομαι τον Γερμανό για να μου πει για τους εργοδότες που συνθλίβουν τους εργαζομένους για έναν ψωρομισθό, που τους στερούν παράνομα τα δικαιώματά τους, για τους επιχειρηματίες που βαφτίζουν ελληνικά τα εισαγόμενα προϊόντα τους, για τους εφοπλιστές της ναυσιπλοΐας και τα ναυάγιά τους, για τον κάθε έναν που δίνει τις μίζες, τα φακελλάκια για να γίνει η δουλειά του, που ζητάει τα ρουσφέτια, που δεν τον νοιάζει αν βλάπτει τον διπλανό του αρκεί να γίνει η δουλειά του, που ,τέλος πάντων, ψηφίζει συνέχεια τους ίδιους και τους ίδιους που τον έχουν φέρει σε αυτήν την κατάσταση, μάλλον επειδή αυτοί του ταιριάζουν και αυτοί του αξίζουν. Απατεώνες...
Ναι κύριοι, όσοι αναγνωρίζετε τον εαυτό σας στα παραπάνω, είστε απατεώνες. Κι εγώ δεν είμαι Γερμανός...
▓▓ μικρα ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΑ ▓▓
Τελικά φαίνεται ότι η στήλη προγκάει κάποιους ανθρώπους να εκφραστούν. Πριν από καιρό γράφαμε για την ανάγκη αναβάθμισης του τοπικού Τύπου με κείμενα συμπολιτών μας που έχουν λόγο και πριν αλέκτορα φωνήσαι, βλέπω τον κ. Ζάχο να επανέρχεται μετά από πολύ καιρό με δύο συνεχή δημοσιεύματα (καταπληκτικό το άρθρο για την ένταξη της Νιγρίτας στο ελληνικό κράτος) και την προηγούμενη βδομάδα την κ. Βαρελά. Χαίρομαι ιδιαίτερα και περιμένω κι άλλους σ’ αυτήν την προσπάθεια.
Ιδιαίτερα όμως χαίρομαι, γιατί το πρώτο κείμενο του κ. Ζάχου είχε ως αφόρμηση τον Προσκυνητή. Το «Αγροτών Υπεράσπιση» βέβαια υπονοεί ότι στο νοερό δικαστήριο ο Προσκυνητής ήταν ο κατήγορος και οι κατηγορίες ήταν οι φασιστικές μέθοδοι των μπλόκων και η εγκατάλειψη των χωραφιών από τους νέους (για lifestyle δεν μίλησα) . Οι ιδιαιτερότητες της αγροτικής ζωής βέβαια, ανήκουν σε μια άλλη ρομαντική εποχή, καθώς για τις άσχημες καιρικές συνθήκες σήμερα υπάρχει η ομπρέλα των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ που ξεπερνούν πολλές φορές και τα πιθανά έσοδα από την καταστραφείσα σοδειά. Για τις διαρθρωτικές αλλαγές δε, στις καλλιέργειες δε φταίει μόνο η κρατική ανυπαρξία, αλλά και η άρνηση των ίδιων των αγροτών να αλλάξουν τις καλλιέργειές τους ή να επιμορφωθούν σε κάποια νέα. Για την ανάγκη αύξησης των τιμών των προϊόντων, άσκησα καθήκοντα υπεράσπισης πρώτος εγώ. Τώρα, για τα χρήματα που χάνουν στα μπλόκα, βλέπω στο τελευταίο φύλλο της «Φωνής της Βισαλτίας» ευχαριστήριο των αγροτών στους... χορηγούς τους! Ακόμη, έχω την αίσθηση ότι ένας νέος με ικανά στρέμματα στη διάθεσή του, μπορεί να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή στην επαρχία (κι ας μη δουλεύει όλη η οικογένεια πλέον μαζί). Οι στρατιές των Βουλγάρων που εργάζονται στα χωράφια το καλοκαίρι, το αποδεικνύει. Τέλος, για το φασισμό, «αναμασώ άκριτα» το λεξικό Μπαμπινιώτη: «φασισμός: (εκφραστ.) οποιοδήποτε σύστημα ή μορφή καταπίεσης, αυθαιρεσίας».
Προσοχή! Οι τρύπες από το περπάτημα των Νιγριτινών στον «πεζόδρομο» μεγάλωσαν απειλητικά, με κίνδυνο να πέσουμε μέσα. Τα μάτια σας δεκατέσσερα!
Οι εργασίες για το στέγαστρο στο γήπεδο άρχισαν. Το θέμα είναι αν θα έχει μείνει κανένας φίλαθλος για να στεγάζει... πάει το ενδιαφέρον των Νιγριτινών για το ποδόσφαιρο... τρεις κι ο κούκος στο γήπεδο και από κριτική στα καφενεία, άφθονη.
